برای درمان زود انزالی به چه دکتری باید مراجعه کرد؟

دکتر درمان زود انزالی

دکتر برای درمان زود انزالی علاوه بر این که در مورد زندگی جنسی شما می پرسد، در مورد سابقه سلامتی شما نیز سوال میکند و ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد.

اگر هم انزال زودرس دارید و هم برای داشتن یا حفظ نعوظ مشکل دارید، ممکن است پزشک آزمایش خون را برای بررسی سطح هورمون مردانه (تستوسترون) یا آزمایشات دیگر تجویز کند.

در برخی موارد، دکتر ممکن است به شما پیشنهاد کند که به یک متخصص اورولوژی یا یک متخصص سلامت روان که در زمینه اختلالات جنسی تخصص دارد، بروید.

رفتار درمانی

گزینه های رایج درمانی برای زود انزالی شامل تکنیک های رفتاری، بی حس کننده های موضعی، داروها و مشاوره است.

به خاطر داشته باشید که یافتن درمان یا ترکیبی از درمان‌هایی که برای شما مؤثر است ممکن است زمان ببرد. درمان رفتاری به همراه دارو درمانی ممکن است مؤثرترین دوره باشد.

تکنیک های رفتاری

در برخی موارد، درمان انزال زودرس ممکن است شامل انجام اقدامات ساده باشد، مانند خودارضایی یک یا دو ساعت قبل از مقاربت تا بتوانید انزال را در حین رابطه جنسی به تاخیر بیندازید.

همچنین ممکن است دکتر شما توصیه کند که برای مدتی از رابطه جنسی خودداری کنید و بر روی انواع دیگر بازی های جنسی تمرکز کنید تا فشار از تماس های جنسی شما برداشته شود.

تمرینات کف لگن

ضعف عضلات کف لگن ممکن است توانایی شما را برای به تاخیر انداختن انزال مختل کند. تمرینات کف لگن (تمرینات کگل) می تواند به تقویت این عضلات کمک کند.

برای انجام این تمرینات:

عضلات مناسب را پیدا کنید. برای شناسایی عضلات کف لگن، ادرار را در وسط جریان خون متوقف کنید یا ماهیچه هایی را که مانع از دفع گاز می شوند، سفت کنید.

این مانورها از عضلات کف لگن شما استفاده می کنند. هنگامی که عضلات کف لگن خود را شناسایی کردید، می توانید تمرینات را در هر وضعیتی انجام دهید، اگرچه ممکن است در ابتدا انجام آنها در حالت دراز کشیدن آسان تر باشد.

تکنیک خود را کامل کنید عضلات کف لگن خود را سفت کنید، انقباض را به مدت سه ثانیه نگه دارید و سپس سه ثانیه استراحت کنید. آن را چند بار پشت سر هم امتحان کنید. هنگامی که عضلات شما قوی تر می شوند، تمرینات کگل را در حالت نشسته، ایستاده یا راه رفتن انجام دهید.
تمرکز خود را حفظ کنید. برای بهترین نتیجه، فقط روی سفت کردن عضلات کف لگن تمرکز کنید. مراقب باشید که عضلات شکم، ران یا باسن خود را خم نکنید. از حبس نفس خودداری کنید. در عوض، در طول تمرینات آزادانه نفس بکشید.
3 بار در روز تکرار کنید. حداقل سه ست 10 تکراری در روز را هدف بگیرید.

تکنیک مکث و فشار

پزشک شما ممکن است به شما و همسرتان در مورد استفاده از روشی به نام تکنیک مکث-فشرده دستور دهد. این روش به صورت زیر عمل می کند:

فعالیت جنسی را طبق معمول شروع کنید، از جمله تحریک آلت تناسلی، تا زمانی که تقریباً برای انزال احساس آمادگی کنید. از همسرتان بخواهید انتهای آلت تناسلی شما، در نقطه‌ای که سر (پنجره) به شفت می‌پیوندد، فشار دهد و فشار را برای چند ثانیه حفظ کند تا زمانی که میل به انزال برطرف شود. از شریکتان بخواهید در صورت لزوم فرآیند فشار دادن را تکرار کند.

با تکرار هر تعداد که لازم است، می توانید بدون انزال وارد رابطه شریک زندگی خود شوید. پس از چند جلسه تمرین، احساس دانستن چگونگی به تعویق انداختن انزال ممکن است به عادتی تبدیل شود که دیگر نیازی به تکنیک مکث-فشرده نیست.

اگر تکنیک مکث فشار باعث درد یا ناراحتی می شود، روش دیگر این است که تحریک جنسی را درست قبل از انزال متوقف کنید، صبر کنید تا سطح برانگیختگی کاهش یابد و سپس دوباره شروع کنید. این رویکرد به عنوان تکنیک توقف-شروع شناخته می شود.

کاندوم

کاندوم ممکن است حساسیت آلت تناسلی را کاهش دهد، که می تواند به تاخیر در انزال کمک کند. کاندوم های “Climax control” بدون نسخه در دسترس هستند.

این کاندوم ها حاوی مواد بی حس کننده مانند بنزوکائین یا لیدوکائین هستند یا از لاتکس ضخیم تر برای به تاخیر انداختن انزال ساخته شده اند. به عنوان مثال می توان به Trojan Extended، Durex Performax Intense و Lifestyles Everlast Intense اشاره کرد.

داروها

بی حس کننده های موضعی

کرم‌ها و اسپری‌های بی‌حس‌کننده که حاوی یک عامل بی‌حس‌کننده مانند بنزوکائین، لیدوکائین یا پریلوکائین هستند، گاهی برای درمان زود انزالی استفاده می‌شوند.

این محصولات 10 تا 15 دقیقه قبل از رابطه جنسی روی آلت تناسلی استفاده می شود تا حس را کاهش دهد و به تاخیر در انزال کمک کند.

محصول پیشنهادی :

کرم تاخیری کینگ سایز

کرم لیدوکائین-پریلوکائین برای انزال زودرس (EMLA) با نسخه در دسترس است. اسپری های لیدوکائین برای انزال زودرس بدون نسخه در دسترس هستند.

اگرچه داروهای بی حس کننده موضعی موثر و قابل تحمل هستند، اما عوارض جانبی بالقوه ای دارند. به عنوان مثال، برخی از مردان از دست دادن موقت حساسیت و کاهش لذت جنسی را گزارش می دهند. گاهی اوقات، همسران زن نیز این اثرات را گزارش کرده اند.

داروهای خوراکی

بسیاری از داروها ممکن است ارگاسم را به تاخیر بیندازند. برخی از آنها از جمله داروهای ضد افسردگی، مسکن ها و مهارکننده های فسفودی استراز-5 برای این منظور استفاده می شوند.

این داروها ممکن است برای مصرف روزانه یا بر حسب تقاضا تجویز شوند و ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر درمان ها تجویز شوند.

برای شناخت بیشتر :

انواع قرص تاخیری و نعوظ

داروهای ضد افسردگی یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی، تاخیر در ارگاسم است. به همین دلیل، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند اسیتالوپرام (Lexapro)، سرترالین (Zoloft)، پاروکستین (Paxil) یا فلوکستین (Prozac، Sarafem)، برای کمک به تاخیر در انزال استفاده می‌شوند.

از بین مواردی که برای استفاده تایید شده اند، به نظر می رسد پاروکستین موثرترین آنها باشد. این داروها معمولاً 5 تا 10 روز طول می کشد تا شروع به کار کنند. اما ممکن است دو تا سه هفته از درمان طول بکشد تا اثر کامل را ببینید.

اگر SSRI ها زمان انزال شما را بهبود ندهند، پزشک ممکن است کلومیپرامین (Anafranil) ضد افسردگی سه حلقه ای را تجویز کند. عوارض جانبی ناخواسته داروهای ضد افسردگی ممکن است شامل حالت تهوع، تعریق، خواب آلودگی و کاهش میل جنسی باشد.

داروهای ضد درد ترامادول (Ultram) دارویی است که معمولاً برای درمان درد استفاده می شود. همچنین دارای عوارضی است که انزال را به تاخیر می اندازد. عوارض جانبی ناخواسته ممکن است شامل حالت تهوع، سردرد، خواب آلودگی و سرگیجه باشد.

ممکن است زمانی که SSRI ها موثر نبوده اند تجویز شود. ترامادول را نمی توان در ترکیب با SSRI استفاده کرد.

مهارکننده های فسفودی استراز-5. برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال نعوظ، مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس، آدسیرکا) یا واردنافیل (لویترا، استاکسین) نیز ممکن است به انزال زودرس کمک کنند.

عوارض جانبی ناخواسته ممکن است شامل سردرد، برافروختگی صورت و سوء هاضمه باشد. این داروها ممکن است در صورت استفاده در ترکیب با SSRI موثرتر باشند.

درمان بالقوه آینده

تحقیقات نشان می دهد که چندین دارو ممکن است در درمان زود انزالی مفید باشند، اما مطالعات بیشتری مورد نیاز است. این داروها عبارتند از:

داپوکستین. این یک SSRI است که اغلب به عنوان اولین درمان برای انزال زودرس در کشورهای دیگر استفاده می شود. در حال حاضر در ایران در دسترس نیست.

مودافینیل (Provigil). این یک درمان برای اختلال خواب نارکولپسی است. سیلودوسین (Rapaflo). این دارو معمولاً درمانی برای بزرگ شدن غده پروستات (هیپرپلازی خوش خیم پروستات) است.

مشاوره در مورد زود انزالی

این رویکرد شامل صحبت با یک ارائه دهنده سلامت روان در مورد روابط و تجربیات شما است. جلسات می توانند به شما در کاهش اضطراب عملکرد و یافتن راه های بهتر برای مقابله با استرس کمک کنند. مشاوره زمانی که در ترکیب با دارو درمانی استفاده می شود، به احتمال زیاد کمک می کند.

با انزال زودرس، ممکن است احساس کنید که بخشی از نزدیکی مشترک با شریک جنسی را از دست می دهید. ممکن است احساس خشم، شرم و ناراحتی کنید و از شریک زندگی خود دور شوید.

شریک زندگی شما نیز ممکن است از تغییر در صمیمیت جنسی ناراحت شود. انزال زودرس می تواند باعث شود که شریک زندگی کمتر احساس ارتباط کنند یا آسیب ببینند. صحبت کردن در مورد مشکل گام مهمی است و مشاوره رابطه یا جنسی درمانی ممکن است مفید باشد.

طب جایگزین

چندین روش درمانی جایگزین از جمله یوگا، مدیتیشن و طب سوزنی مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای ارزیابی اثربخشی این درمان ها مورد نیاز است.

بیشتر بدانید :

13 روش خانگی برای درمان انزال زودرس

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک

این طبیعی است که هنگام صحبت در مورد مشکلات جنسی احساس خجالت کنید، اما می توانید اعتماد کنید که پزشک شما با بسیاری از مردان دیگر صحبت های مشابهی داشته است. انزال زودرس یک بیماری بسیار شایع – و قابل درمان – است.

آماده بودن برای صحبت در مورد زود انزالی به شما کمک می کند تا درمان مورد نیاز برای بازگرداندن زندگی جنسی خود را دریافت کنید. اطلاعات زیر به شما کمک می کند تا برای بهترین استفاده از قرار ملاقات خود آماده شوید.

اطلاعاتی که باید از قبل یادداشت کنید

محدودیت های قبل از قرار ملاقات هنگامی که قرار ملاقات خود را تعیین می کنید، بپرسید که آیا محدودیتی وجود دارد که باید در زمان منتهی به بازدید خود رعایت کنید.

چند بار قبل از اینکه خود یا شریک زندگی تان بخواهید زود انزال می کنید؟ معمولاً چه مدت پس از شروع رابطه جنسی انزال می کنید؟ سابقه جنسی از زمانی که از نظر جنسی فعال شده اید به روابط و برخوردهای جنسی خود فکر کنید.

آیا قبلاً مشکل زود انزالی داشته اید؟ با چه کسی و در چه شرایطی؟ تاریخچه پزشکی. سایر شرایط پزشکی که در آنها تشخیص داده شده است، از جمله شرایط سلامت روانی را یادداشت کنید.

همچنین به نام و نقاط قوت تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید یا اخیراً مصرف کرده‌اید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، توجه داشته باشید. سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید سوالات را از قبل یادداشت کنید تا بهترین استفاده را از وقت خود با پزشک ببرید.

سوالات اساسی که باید از دکتر خود بپرسید

لیست زیر سوالاتی را پیشنهاد می کند که باید از پزشک خود در مورد انزال زودرس بپرسید. از پرسیدن سوالات بیشتر در طول قرار خود دریغ نکنید.

چه چیزی ممکن است باعث زود انزالی من شود؟ چه آزمایشاتی را پیشنهاد می کنید؟ چه روش درمانی را توصیه می کنید؟ چه مدت پس از شروع درمان می توانم انتظار بهبودی داشته باشم؟ چقدر می توانم انتظار پیشرفت منطقی داشته باشم؟ آیا من در خطر عود این مشکل هستم؟ آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟ آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید؟

پزشک شما ممکن است سوالات بسیار شخصی بپرسد و همچنین ممکن است بخواهد با همسرتان صحبت کند. برای کمک به پزشک در تعیین علت مشکل و بهترین روش درمانی، آماده پاسخگویی به سوالاتی مانند:

چند وقت یکبار دچار انزال زودرس می شوید؟ اولین بار کی انزال زودرس را تجربه کردید؟ آیا انزال زودرس فقط با شریک یا شریک خاصی دارید؟ آیا هنگام خودارضایی دچار انزال زودرس می شوید؟ آیا هر بار که رابطه جنسی دارید دچار انزال زودرس می شوید؟ چند وقت یکبار رابطه جنسی دارید؟ انزال زودرس چقدر شما را اذیت می کند؟ همسرتان چقدر از انزال زودرس ناراحت است؟ چقدر از رابطه فعلی خود راضی هستید؟ آیا شما هم برای داشتن و حفظ نعوظ (اختلال نعوظ) مشکل دارید؟ آیا داروهای نسخه ای مصرف می کنید؟ اگر چنین است، اخیراً چه داروهایی را شروع کرده اید یا مصرف نکرده اید؟ آیا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

تصمیم گیری برای صحبت با پزشک گام مهمی است. در عین حال، راه‌های دیگری را در نظر بگیرید که از طریق آن شما و شریک زندگی‌تان می‌توانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید.

اگرچه انزال زودرس می تواند باعث ایجاد فشار و اضطراب در یک رابطه شود، اما یک بیماری قابل درمان است.